Dag 1

Laat die regen maar komen! En die kwam... 6 of 7 van de 10 uur dat ik de eerste dag fietste in de regen. Maar gelukkig warme regen en geen moment koud gehad. Eigenlijk ook geen last van gehad, lekker rustig door Nederlandse en Belgische landschap gepeddeld over mooie plattelandsweggetjes. Eindpunt van de dag een hostel in Mechelen, hele mooie stad met niet echt een sfeertje (door weer of dag van de week mss?). Nog even wat eten in de stad gezocht en een heerlijke pasta gegeten. Ik had de grootste pasta besteld en toen ik om nog wat extra brood erbij vroeg keek de ober me een beetje verbaasd aan. Dan de pasta, dat was echt een heel groot bord... Maar de ogen van de ober waren nog wat groter toen hij het lege bord en het leegbroodmandje kwam ophalen. ‘Amai, ge zei une goeie eter'. Ik gaf hem een grote glimlach terug, I love it!

Dag 2

Spierpijn en voor zadelpijn om de dag mee te beginnen, na een 1uurtje fietsen is alles weer helemaal los. Nog wat regen, maar al stuk beter dan dag 1. Maar nu meer dan de eerste dag veel moeite om niet te verdwalen. Pfff... valt even niet meer, maar na eventjes uitrusten om daarna verder te fietsen ahv Belgische fietsknooppunten, dat ging gelukkig wat beter dan me autowegenkaart . Na bijna 10 uur gefietst te hebben aangekomen net tegen de Belgisch-Franse grens in Mons.

Dag 3

Nog meer spierpijn, zadelpijn en vooral me knieën willen niet erg meewerken. Maar een heerlijk zonnetje vandaag! Na een half dagje fietsen besloten om 's middags de trein te nemen naar Parijs. Valt best zwaar om 3 dagen achtereen te fietsen na 6 weken bijna niet.

Na rond 2 uur wat kebab naar binnengewerkt te hebben. Op zoek een trein, die vertrok pas om 4 uur dus nog eventjes de tijd om het dorpje Aulnoye-Aymeries te verkennen. Een gebouw gevonden met een fontein voor wat verfrissing. Dat laatste ging vanzelf aangezien 2 franse jongens met alle plezier mij hielpen om in de fontein te duwen. Ze hadden denk gezien wat ik van plan was en waren dus behulpzaam... Ik kon er wel om lachen en heb ze nog bedankt. De zon droogde me snel weer op met een relaxed treinritje voor de boeg naar Parijs.

Dag 4

Fietsen door Parijs om me eigen fiets, das cool! Vandaag het plan om Parijs een beetje te verkennen. Eerste halte de Notre Dame. Oja eerst nog even Dennis smsen mss is die ook wel in de buurt met de Tour de France voor mountainbikes. Jep, het is nog zo ook! In een buitenwijk van Parijs is de voorlaatste etappe met om 2 uur de start. Nu is het al half 1 en heb geen idee waar ik moet zijn. Naar tourist info gerend, waar ze me vertelde dat ik beste met de trein kon gaan. Na wat nog een beetje dwalen door Parijs een station gevonden. Daar aangesloten in de rij voor een kaartje, om daar na 20 minuten achter te komen dat het de verkeerde rij is. De tijd dringt wat de start is al binnen een half uur. Snel een kaartje gekocht en de trein naar argentieul. Daar aangekomen net de start gemist, maar blij dat ik het redelijk snel gevonden heb. De eerste minuut langs het parcours zie ik gelijk Dennis voorbijkomen, toeval of niet... Het parcours is op een heuveltop met een mooi uitzicht over Parijs en de Eifeltoren. Genoten van de mountainbike race en nog wat souvenirs gescoord bij het rabobank offroad team (bidonnetjes en tasje). Heerlijke dag!

Dag 5

's Morgens Parijs verder verkend op de fiets: Arc de Triompf, Eifeltoren, Louvre. Imposant allemaal, helaas wel erg tourist. Leuk om gezien te hebben, maar eigenlijk houd ik meer van de kleine wat rustigere stadje waar je lekker rond kunt lopen.

's Middags de laatste etappe van de Tour de France VTT op de trappen van de Sacre Coeur. Spectaculair parcours met steile trappen naar beneden fietsen en omhoog, kicken!

Rondje lopen om een goed plekje uit te zoeken om de renners voorbij te zien denderen. Alleen geen Dennis, wat gek. Blijkt dat ik hem gemist heb, verdorie... Kom ik daar helemaal voor naar Parijs. Achja ik heb hem gelukkig gister al genoeg kunnen aanmoedigen. Dennis vind het ook wel komisch geloof ik.

Na de wedstrijd heeft Dennis een lift voor me kunnen regelen met de vader van een teamgenoot van Dennis. Ideaal! Mogen genieten van de Brabantse gastvrijheid in de vorm een lekker groentesoepje en bord macaroni. Daarna nog thuis afgezet, erg fijn!

Nu dus weer terug thuis en nog een weekje om lekker uit te rusten en volgende week weer te beginnen met werken in Gouda in het ziekenhuis. Daar heb ik veel zin in, heb het beste gemist met lieve collega's en patiënten!